Δομή και Χρήση του SCID
Το SCID είναι χωρισμένο σε διάφορες ενότητες, οι οποίες αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες κατηγορίες διαταραχών. Κάθε ενότητα περιλαμβάνει μια σειρά από ερωτήσεις που ο κλινικός ρωτά τον ασθενή, ακολουθώντας τα διαγνωστικά κριτήρια του DSM. Οι απαντήσεις του ασθενούς οδηγούν τον κλινικό στην επιβεβαίωση ή τον αποκλεισμό συγκεκριμένων διαγνώσεων.
Το SCID (Structured Clinical Interview for DSM) είναι ένα ημι-δομημένο διαγνωστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται ευρέως στην ψυχιατρική και την κλινική ψυχολογία για τη διάγνωση των ψυχικών διαταραχών σύμφωνα με τα κριτήρια του Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM). Το SCID είναι σχεδιασμένο να χρησιμοποιείται από επαγγελματίες ψυχικής υγείας με κατάλληλη εκπαίδευση και παρέχει μια συστηματική προσέγγιση για τη συλλογή πληροφοριών που είναι απαραίτητες για τη διάγνωση.
Κύριες Εκδόσεις του SCID:
SCID-I: Αφορά τις κύριες ψυχικές διαταραχές (άξονας Ι του DSM-IV και DSM-5). Περιλαμβάνει τις διαταραχές διάθεσης, τις αγχώδεις διαταραχές, τις ψυχωσικές διαταραχές, τις διαταραχές που σχετίζονται με τη χρήση ουσιών, τις σωματόμορφες διαταραχές, και άλλες.
SCID-II: Εστιάζει στις διαταραχές προσωπικότητας (άξονας II του DSM-IV και DSM-5). Εξετάζει τις κλασικές διαταραχές προσωπικότητας, όπως την οριακή διαταραχή προσωπικότητας, την αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, την αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας, κ.λπ.
Βασικά Χαρακτηριστικά:
- Ημι-δομημένη συνέντευξη: Ενώ το SCID παρέχει μια καθορισμένη δομή και ακολουθία ερωτήσεων, επιτρέπει στον κλινικό να κάνει περαιτέρω διερεύνηση ανάλογα με τις απαντήσεις του ασθενούς.
- Εξατομικευμένη διαγνωστική διαδικασία: Οι ερωτήσεις προσαρμόζονται ανάλογα με τις αρχικές απαντήσεις του ασθενούς. Για παράδειγμα, αν ένας ασθενής δεν εμφανίζει κανένα από τα κύρια συμπτώματα μιας διαταραχής, ο κλινικός μπορεί να παραλείψει την υπόλοιπη ενότητα και να προχωρήσει στην επόμενη.
- Πολυδιάστατη αξιολόγηση: Το SCID καλύπτει μια ευρεία γκάμα διαταραχών και επιτρέπει την αξιολόγηση πολλαπλών διαγνώσεων σε μια συνεδρία, παρέχοντας έτσι μια συνολική εικόνα της ψυχικής κατάστασης του ασθενούς.
Διαδικασία και Δομή:
Εισαγωγικές ερωτήσεις: Ξεκινούν με γενικές ερωτήσεις για το ιστορικό του ασθενούς και τα τρέχοντα προβλήματα. Αυτό επιτρέπει στον κλινικό να εντοπίσει τις αρχικές περιοχές ενδιαφέροντος για περαιτέρω αξιολόγηση.
- Συγκεκριμένες ενότητες: Κάθε ενότητα καλύπτει διαφορετική κατηγορία διαταραχών. Για παράδειγμα:
- Διαταραχές διάθεσης: Ερωτήσεις που αφορούν καταθλιπτικά και μανιακά επεισόδια.
- Αγχώδεις διαταραχές: Ερωτήσεις για κρίσεις πανικού, αγοραφοβία, γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, κ.λπ.
- Ψυχωσικές διαταραχές: Ερωτήσεις για παραληρητικές ιδέες, παραισθήσεις, αποδιοργάνωση σκέψης.
- Διαταραχές χρήσης ουσιών: Ερωτήσεις για κατανάλωση αλκοόλ, ναρκωτικών ουσιών και τη σχετική συμπεριφορά.
- Συμπληρωματικές πληροφορίες: Ανάλογα με τις απαντήσεις του ασθενούς, μπορεί να ζητηθούν πρόσθετες πληροφορίες για την ακριβέστερη διάγνωση ή την κατανόηση της χρονικής πορείας των συμπτωμάτων.
- Κριτήρια διάγνωσης: Για κάθε διαταραχή, το SCID περιλαμβάνει τις συγκεκριμένες ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν θετικά για να πληρούνται τα διαγνωστικά κριτήρια του DSM.
|